โคลงสี่สุภาพ
โคลงสี่สุภาพ เป็นโคลงที่มีความยากในการอ่านเป็นทำนองเสนาะ และต้องใช้ความสามารถทางภาษาที่มากกว่ากลอนทั่วไป เพราะจังหวะการอ่านของโคลงสี่สุภาพ และการเอื้อนนั้น ถือว่ายากสำหรับผู้ที่ไม่ถนัดด้านการอ่านทำนองเสนาะ แต่สำหรับแอดมินเเล้ว การอ่านโคลงสี่สุภาพ มีความไพเราะ น่าฟังมากที่สุดสำหรับการอ่านบทอาขยานทำนองเสนาะเลยก็ว่าได้ เพราะที่ผ่านมา แอดมินได้เข้าร่วมแข่งขันการอ่านบทอาขยานทำนองเสนาะมาหลายปี ส่วนมากคนที่จับได้โคลงสี่สุภาพ จะมีสิทธ์เข้ารอบมากกว่า เพราะการอ่านโคลงถ้าอ่านถูกต้องตามหลักการอ่าน จะมีความไพเราะเสนาะหู น่าฟัง ทำให้กรรมการลงคะเเนนให้เรารัวๆเลยล่ะค่ะ ✔😊
โคลง เป็นคำประพันธ์ที่บังคับวรรณยุกต์ คือ เอก โท เเละบังคับสัมผัส มีหลักฐานอันควรเชื่อว่าเป็นคำประพันธ์พื้นเมืองไทยทางเหนือและอีสานก่อนจะเเพร่หลายมายังภาคกลาง
อ้างอิง
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%A5%E0%B8%87
แผนผังโคลงสี่สุภาพ
หลักการอ่านบทร้อยกรองประเภทกลอนสุภาพ
๑.อ่านทอดเสียงให้ตรงตามจังหวะของเเต่ละวรรค วรรคหน้าเเต่ละบาทมี ๒ จังหวะ จังหวะละ ๒ คำ เเละ ๓ คำ วรรคหลังบาทที่ ๑ และบาทที่ ๓ มี ๑ จังหวะ เป็นจังหวะ ๒ คำ ถ้ามีคำสร้อยก็เพิ่มอีก ๑ จังหวะ เป็นจังหวะ ๒คำ วรรคหลังบาทที่ ๔ มี ๒ จังหวะ จังหวะละ ๒ คำ
๒.คำท้ายวรรคที่ใช้น้ำเสียงจัตวา ต้องเอื้อนให้สูงเป็นพิเศษ ตามปกติโคลงสี่สุภาพที่เเต่งถูกต้องและไพเราะ ใช้คำเสียงจัตวาตรงคำท้ายของบทที่ ๑ หรือคำท้ายบท
๓.เอื้อนวรรคหลังบาทที่ ๒ ใช้เสียงต่ำปกติ
๔. ในกรณีที่มีคำมากพยางค์เกินแผนบังคับต้องรวบเสียงคำๆนั้นให้สั้นเข้า
เสียงฦๅเสียงเล่าอ้าง | อันใด พี่เอย |
เสียงย่อมยอยศใคร | ทั่วหล้า |
สองเขือพี่หลับใหล | ลืมตื่น ฤๅพี่ |
สองพี่คิดเองอ้า | อย่าได้ถามเผือฯ |
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น